نویسنده: ناصر نجفی
قطع: وزیری - شومیز
بامحوریت لمعه و شرح آن
چرا امروزه، اجتهاد در قلۀ قاف است و دست طلبه‌ها از آن کوتاه؟ چرا پس از هزار سال کار علمی، هنوز، از حاشیۀ اصول اهل‌سنت جدا نشده‌ایم و اصول خودمان را مستقل از آن چیزی نمی‌نویسیم که شیخ طوسی(ره) بنا بر ضرورت زمانۀ خود نوشته بود؟ اصولی که ناظر به نیاز فقه شیعه و برآمده از آن باشد؛ نه مثل حال که تنها دلیل دوسوم از آن، «قد وجدنا علیه آبائنا» است و در مقابل، از مباحث موردنیاز غفلت شده و حتی تعرضی و نامی و یادی نیز از آن‌ها نشده است؛ هرچند در مسائل مفید و مؤثر نیز گرفتار روش‌های نادرستیم. 
چرا طلبه‌ها نمی‌توانند با فقه و اصول انس بگیرند و بر مباحث سوار شوند؟ همۀ این‌ها یک پاسخ دارد: چون فرایند آموزش روشمند نیست؛ یعنی طلبه سه سال از بهترین ایام جوانی و سرحال‌ترین دورۀ طلبگی خود را صرف شرح لمعه می‌کند، بدون اینکه در جریان روش استنباطی نویسندگان آن قرار گیرد و در فرایند استنباط و فتوای آنان سهیم شود و جریان نضج و رشد و شکل‌گیری فتوا را درک کند و برای اینکه طلبه چهار سال مکاسب می‌خواند، اما هیچ‌وقت نمی‌فهمد که شیخ انصاری(ره) چگونه می‌اندیشد، چه فرایندی را طی می‌کند و با گذشتۀ خود چه تفاوتی دارد.
شما در این کتاب می توانید برای اولین بار با مزایا و معایب روش فقهی شهیدین(ره) به صورت مستند آشنا شوید.